مرتضی مطهری
مرتضی مطهری | |
---|---|
مرتضی مطهری
|
|
زادروز | 13 بهمن، 1298 فریمان، ایران |
درگذشت | 11 اردیبهشت، 1358 (59 سال) تهران، ایران |
آرامگاه | قم حرم حضرت معصومه(س) مسجد بالاسر |
محل زندگی | فریمان، مشهد، قم و تهران |
ملیت | ایرانی |
پیشه | استادی دانشگاه تهران |
نقشهای برجسته | نظریهپردازی جمهوری اسلامی |
لقب | آیتالله - استاد - معلم شهید |
مذهب | شیعه دوازده امامی |
آثار | متعدد |
فرزندان | علی، محمد، مجتبی، فریده، وحیده، حمیده، سعیده |
والدین | شیخ محمدحسین فریمانی |
وبگاه | |
پایگاه چندزبانه شهید مطهری |
مرتضی مطهری (زاده? 13 بهمن 1298 در فریمان - کشتهشده 11 اردیبهشت 1358 در تهران) روحانی شیعه، استاد فلسفه اسلامی و کلام اسلامی و تفسیر قرآن، عضو هیئت موتلفه اسلامی و از نظریهپردازان نظام جمهوری اسلامی ایران بود.[1]
وی قبل از انقلاب 57 استاد دانشگاه تهران بود.[2][پیوند مرده] بعد از انقلاب به ریاست شورای انقلاب منصوب شد. سید روحالله خمینی علاقه زیادی به وی داشت، تا بدانجا که بعد از مرگش گفت: «مطهری پاره? تن اسلام و حاصل عمر من بود.» در ادبیات جمهوری اسلامی ایران از وی با عنوان معلم شهید یاد میشود[3][4].
زندگینامه
کودکی و نوجوانی
مطهری در 13 بهمن 1298 در فریمان از توابع مشهد در خانوادهای روحانی با اصالت هراتی [5] متولد شد. مرتضی مطهری فرزند شیخ محمد حسین کیخا(مطهری)، نوه شیخ محمد علی کیخا از معتمدین سیستان از ده کنگ پیران بخش پشت آب شهرستان زابل است. شیخ محمد علی کیخا بیش از یک قرن پیش از شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان به شهرستان فریمان در استان خراسان مهاجرت کرده اند. علت مهاجرت شیخ محمد علی کیخا میل به اقامت در جوار حرم مطهر امام رضا (ع) و بهره مندی از حوزه علمیه مشهد و ... ذکر شده است.مطهری در کودکی برای فراگیری دروس ابتدایی به مکتبخانه رفت. در سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد رفت و به تحصیل مقدمات علوم اسلامی همت گماشت. در این دوران اندیشههای مربوط به خداشناسی سخت او را به خود مشغول میدارد[نیازمند منبع]. در سال 1316 برای تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه قم شد. این در حالی بود که اندکی پیش از آن عبدالکریم حائری میبدی، موسس حوزه علمیه درگذشته بود و ریاست حوزه را سه تن از مدرسان بزرگ آن سید محمد حجت، سید صدرالدین صدر و سید محمدتقی خوانساری به عهده گرفته بودند.
جوانی و تحصیلات
مطهری نزد آیتالله صدوقی، کتاب «مطوّل» را فراگرفت و نزد آیتالله مرعشی نجفی، «شرح لمعه» را آموخت. در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از بروجردی (در فقه و اصول) و خمینی (به مدت 12 سال در فلسفه و اصول) و علامه طباطبائی (در فلسفه: الهیات شفای بوعلی و دروس دیگر) بهره گرفت. قبل از نقل مکان بروجردی به قم، مطهری گاهی به بروجرد میرفت و از وی استفاده میکرد. وی مدتی نیز از درس و بحث اخلاقی حاج میرزا علی آقا شیرازی بهره برد. سید محمد حجت (در اصول) و سید محمد محقق داماد (در فقه) از اساتید دیگر مرتضی مطهری بودند. وی در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصیل علم، در امور اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت داشت و از جمله با فدائیان اسلام در ارتباط بودهاست.