راه زنده،راه عشق

فرماندهان دلاور، حماسه آفرینان 8 سال دفاع مقدس.

سلام
    نامه دردمندانه و صمیمانه شما خطاب به رییس جمهور محترم را خواندم  و موضع گیری های عجیب روزنامه ها و گرو ههای به اصطلاح دوم خردادی را نظاره کردم که چگونه همسو با رادیوهای بیگانه به شما تاختند و کلمات و تعابیری که در شان خودشان بود به شما نسبت دادند!
نمیدانم چرا آقایان با رادیوهای بیگانه همسو شدند؟!
آیا اینها به رادیوهای بیگانه خط میدهند یا بالعکس؟!
البته امام راحل فرمودند اگر دشمنان روزی از شما تعریف کردند درخودتان شک کنید!
آقایانی که فریاد آزادی خواهیشان پس از گذشت 20 سال از پیروزی انقلاب در سایه امنیتی که شما دلاوران بر پا کردید، بسان پتکی نیروهای ارزشی نظام را نشانه رفته و ادعای گفتمان سیاسی و تحمل طرف مقابل گوش فلک را کر کرده .در عمل نشان دادند چیزی را که هرگز تحمل نمیکنند، نظر مخالف است!
و با توهین، هیاهو، جوسازی و جارو جنجال در مطبوعات همفکر خود جنگ تمام عیار مطبوعاتی را علیه شما آغاز کرده اند.
شما از آزادی و امنیت با جان و دل پاسداری کردید و اینها با شعار آزادی و امنیت تا توانستند بر شما تاختند و گفتند شما حق اظهار نظر و تحلیل و ابراز نگرانی در مورد انقلاب را ندارید.
شما فقط باید جان نثاری کنید و آقایان باند بازی و ریاست نمایند!

گویا شما پاسدار ریاست آقایان هستید!!!!
شما خون دل خوردید تا آقایان یکه تازی کنند و اصول و ارزش های انقلاب را به حراج بگذارند و جامعه را به آبی و قرمز یا چپ و راست تبدیل کنند و آمریکا را به فراموشی بسپارند و هر روز غائله ای در مطبوعات به پا کنند تا مانند گروه فشار نظر خود را تحمیل نمایند عجب جامعه مدنی به ارمغان آوردند ! ارزانی خودشان!
ما برای جامعه توحیدی و مدینه النبی انقلاب کرده بودیم نه این جامعه باج گیری و گنده گویی!
شما باید منتظر بمانید تا ارزشها و آرمانهای بلند امام راحل و اسلام ناب مورد تاخت و تاز قرار گیرد تا فرصت طلبها مجلس را به دست گیرند و سیاست تساهل و تسامح سرعت بیشتری بگیرد !
شما ساکت باشیدو سخن نگویید! بگذارید نا محرمان انقلاب هر چه میخواهند بگویند. در دانشگاهها سخنرانی کنند. اعلامیه بدهند در روزنامه های دولتی و جناحی و با اصطلاح مدنی سخن پراکنی کنند و دین و دیانت و بسیجی و امام امت و استوانه های نظام را به استهزا بکشانند.
آزادی برای آنها است نه شما که برای آزادی جان نثاری کردید و به مسلخ رفتید.
آزادی و امنیت برای تماشاگران و قاعدین 8 سال دفاع مقدس و 20 سال بعد از انقلاب است نه برای شما !
اصلا چرا جنگیدید ؟!جنگیدن شما خشونت نبود؟!
خدا میداند ما نیز چون شما کاسه صبرمان از این دغلبازی ها نامردیها لبریز شده است و تنها به احترام امرعلی زمان، صبوری کرده ایم.
حماسه 23 تیر که خواب نامردها را پریشان کرد، گوشه ای از این نفرت و انزجار انباشته بود .
ما مرد میدانیم .بسم الله اگر حریف ما هستید.

پ,ن1 : شهید امیر اسدی یک معلم بازنشسته بود. به بیان درست تر، بعد از 8 سال دفاع مقدس به معلمی بازگشته بود، در باطن دلتنگی "مهران و ایلام و شلمچه و طلاییه و..." باعث شده بود که بعد از بازنشستگی برگردد به جبهه و تخصص دوران جنگ - تخریب - را ادامه دهد . اما در آن سحرگاه خنک بهاری پنج شنبه 6 اردیبهشت ماه 86 در دشتهای سبز قصر شیرین، وقتی که امیر و گروهش می خواستند مینهای کشف شده را در گودالی منفجر کنند، "ظاهرا"چاشنی زنگ زده و حساس یک مین بهانه ای می شود برای پرواز امیر. از "تن" شهید امیر اسدی به جز تکه استخوان خون آلودی "هیچ" باقی نمانده است ...

پ,ن 2 : شهید امیر اسدی را بدان منظور به عنوان شهید شاخص معبر انتخاب نمودم که خودم را از لحاظ افکار سیاسی و مذهبی و فرهنگی تا حدی شبیه به این شهید بزرگوار می دانم و از ایشان الگو می گیرم. در و دلی که شهید اسدی نوشته اند خود نمایانگر حرف های بازماندگان 8 سال دفاع مقدس می باشند که روزی برای این انقلاب سینه سپر کرده اند و امروز بعضی ها خود را مدعی این انقلاب می دانند و با کمک بیگانگان در پی ثبت این انقلاب به نام و به کام خودشان هستند.